fbpx

“Ik heb vandaag eindelijk een momentje van rust kunnen ervaren”

โ€˜๐˜๐˜ฌ ๐˜ป๐˜ฐ๐˜ถ ๐˜ป๐˜ฐ ๐˜จ๐˜ณ๐˜ข๐˜ข๐˜จ ๐˜ฆ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ณ๐˜ถ๐˜ด๐˜ต ๐˜ธ๐˜ช๐˜ญ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ท๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ฏ. ๐˜Œ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต๐˜ด ๐˜ฎ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ… ๐˜’๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ข๐˜ต?โ€™ Was mijn vraag…

Daar is hier zeker ruimte voor, je bent welkom!

Vanmorgen om 11 uur kwam ik aan bij een prachtig huis, waar ik mijn allereerste sessie paarden coaching kreeg. Ik ben altijd wel met paarden geweest, maar niet op deze manier. Ik had geen behoefte aan rijden of het horen van strenge woorden over hoe ik mijn paard moet sturen, nee ik wou gewoon even โ€˜zijnโ€™… In alle rust…

๐˜™๐˜ถ๐˜ด๐˜ต ๐˜ช๐˜ด ๐˜ธ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ป๐˜ฐ ๐˜ฐ๐˜ฏ๐˜ต๐˜ป๐˜ฆ๐˜ต๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ๐˜ฅ ๐˜ฏ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ญ๐˜ข๐˜ฏ๐˜จ. ๐˜๐˜ฌ ๐˜ด๐˜ต๐˜ข ๐˜ข๐˜ญ๐˜ต๐˜ช๐˜ซ๐˜ฅ ๐˜ป๐˜ฐ โ€˜๐˜ข๐˜ข๐˜ฏโ€™ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜จ๐˜ข ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ฅ๐˜ฐ๐˜ฐ๐˜ณ, ๐˜ท๐˜ข๐˜ฏ๐˜ถ๐˜ช๐˜ต ๐˜ท๐˜ญ๐˜ถ๐˜ค๐˜ฉ๐˜ต๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฅ๐˜ณ๐˜ข๐˜จ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ท๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ญ ๐˜ฅ๐˜ข๐˜ต ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ท๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ข๐˜ญ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ด ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ฎ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ตโ€ฆ ๐˜›๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ธ๐˜ช๐˜ซ๐˜ญ ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ฆ๐˜ช๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ๐˜ญ๐˜ช๐˜ซ๐˜ฌโ€ฆ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ญ ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜จ ๐˜ฎ๐˜ฐ๐˜ฆ ๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ฏโ€ฆ

Het lieve paard stond al buiten, waar we rustig naartoe liepen.
Meteen ging hij liggen… Rust? Echt wel! Hij laat het wel even zien๐Ÿ™.

Rustig aan maakten we contact. Ik knielde naast hem neer, liet mijn hand rustig naar zijn neusje gaan en aaide hem met mijn hand zachtjes over zijn neus. Zijn rustige ademhaling, zijn zachte warme vachtje en de stralende wat versufte oogjes, gaven mij meteen al het gevoel van vertrouwen.

๐˜๐˜ฌ ๐˜ธ๐˜ช๐˜ญ ๐˜ซ๐˜ฆ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ญ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ง๐˜ด๐˜ต ๐˜ฌ๐˜ฏ๐˜ถ๐˜ง๐˜ง๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ฏ, ๐˜ต๐˜ฆ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ซ๐˜ฆ ๐˜ข๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ญ๐˜ช๐˜จ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฐ๐˜ง ๐˜ป๐˜ช๐˜ต๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ, dacht ik. Maar ergens vond ik het lastig om mezelf dat toe te laten. Maar toen de coach zei dat ik ook naast hem mocht liggen of zitten, schoof ik toch wat meer naar hem toe. Wat toen gebeurde was zo bijzonder! Hij rolde zich om en legde zijn hoofd op mijn schoot… Tranen schoten in mijn ogenโ€ฆ Het gevoel van even niet moeten, mogen rusten, moe mogen zijn, het niet alleen hoeven doen, het niet alleen hoeven dragen en vooral dat gevoel van samen zijnโ€ฆ Wat was dat fijnโ€ฆ

Paarden hebben altijd in mijn hartje gezeten en vandaag werd nog meer bevestigd hoeveel rust ik van ze krijgโ€ฆ

Ik heb vandaag eindelijk een momentje van rust kunnen ervaren en daar ben ik heel erg dankbaar voor!โค๏ธ

paardencoaching Apeldoorn Gelderland