Marinda kreeg de vraag of ze de winkel waar ze veilig in vaste dienst is op termijn over zou willen nemen. Nou, dat is nogal wat. Wat zeg je daarop als je vindt dat je nog lang niet zakelijk en zelfverzekerd genoeg bent voor zo’n stap? Marinda besloot een sessie te boeken bij Brenda van Gelukpaarden. Zij coacht kinderen en volwassenen met behulp van haar paarden. Mensen zoals Marinda, die nieuwe inzichten zocht, maar ook mensen die vastlopen, een heftige gebeurtenis willen verwerken of willen veranderen.
Als moeder van drie kinderen is het leven al druk genoeg, moet je dan wel als zelfstandig ondernemer willen starten? “Ik bleef worstelen met de vraag of ik de overname wel of niet moest doen”, vertelt Marinda. “Ik kwam Gelukpaarden op Facebook tegen en uit nieuwsgierigheid boekte ik een sessie. Ik was sceptisch, maar toen ik Brenda ontmoette voelde het gelijk vertrouwd.”
Paard in de winkel
Na een korte kennismaking met Brenda, maakte Marinda al gauw kennis met de vier paarden van Brenda. Ze kreeg gelijk een opdracht: met behulp van touwen, stokken, stiften en papier en allerlei andere hulpmiddelen haar ideale winkel bouwen. Daarna koos Marinda paard Jumper uit om rond te leiden in de winkel. “Hij stond symbool voor vertegenwoordigers die hun kledingcollectie graag in mijn ideale winkel willen hebben hangen”, legt Marinda uit. “Ik vind het altijd heel spannend als ik die mensen zie komen bij mijn werkgever, zou ik in de toekomst nee durven zeggen als zo’n vertegenwoordiger bij míj komt om iets te verkopen?”
In beweging krijgen
Jumper deed zijn naam eer aan en kwam met een sprongetje de winkel in. “Brenda vroeg me wat dat zou kunnen betekenen”, zegt Marinda. “Ik interpreteerde het als enthousiasme.” Vervolgens kwam de onzekerheid van Marinda aan bod. “Ik kreeg de opdracht Jumper de winkel uit te krijgen, omdat hij een vertegenwoordiger representeerde met producten die ik als winkeleigenaar niet wilde kopen. Nou… dat lukte dus niet.”
Koffie of de deur uit?
Wat Marinda ook probeerde, Jumper verzette geen stap. Sterker nog, hij plantte zijn ene hoef op een ‘stoel’ en bleef staan waar hij stond. “Ik stelde voor hem nog maar een kop koffie aan te bieden”, zegt Marinda. “Brenda vroeg me of ik zo’n vertegenwoordiger echt nog langer in mijn winkel zou willen hebben.” Het antwoord was duidelijk en dus haalde Marinda diep adem, haalde alle zelfverzekerdheid uit haar binnenste en deed een nieuwe poging.
Gelukt!
En warempel! Jumper kwam in beweging! “Dat gaf een heel goed gevoel. Ik hoef dus helemaal geen sorry te zeggen en altijd maar lief en aardig te blijven, Brenda en haar paarden hebben me inzichten gegeven waardoor ik ook in het dagelijks leven meer voor mezelf durf te gaan staan”, zegt Marinda enthousiast. “Paarden zijn gevoelsdieren, ze spiegelen je en ik heb door hen geleerd dat ik best mijn zelfverzekerde kant kan laten zien. Ik geloof mezelf nu veel meer.”
Vaker spiegelen
Desondanks was het wat Marinda betreft niet de laatste keer dat ze bij Brenda was. “De coaching was op een prachtige plek in een supermooie omgeving en Brenda voelde gelijk als een goede vriendin. Ze luistert goed, is heel ervaren en helpt je om dingen helderder te zien. Ik zou graag nog eens terugkomen om het zelfverzekerde gevoel dat ik nu heb te behouden. Dat kan in de toekomst zeker nuttig zijn.”
Want die overname? Die ziet Marinda nu met best wat meer vertrouwen tegemoet. “Het is voorlopig nog toekomstmuziek, maar ik heb wel geleerd dat ik er helemaal niet bang voor hoef te zijn. Ik ben zelfverzekerd en ik kan het.”