Brenda van Gelukpaarden: ‘De paarden brengen alles terug naar de emotie’
Aangeboden door Gelukpaarden 5 april 2019
Brenda Kroon coacht mensen met behulp van paarden. Gewoon, in haar achtertuin in Beekbergen. “Zodra je bij de paarden bent, word je opgenomen in de kudde.”
Geen woorden maar paarden
Brenda Kroon helpt mensen met allerlei problemen. Niet door met ze te praten, maar door ze met haar paarden te laten werken. “Geen woorden maar paarden”, zoals ze zegt.
Die gevleugelde uitspraak heeft ze van Keulseweg, de coachopleiding met paarden in haar geboorteplaats Pijnacker, die ze heeft gevolgd. “In 2015 volgde ik zelf een coachsessie met paarden in België en toen wist ik dat ik hier meer mee wilde doen.”
Toen ze vorig jaar uit Pijnacker naar Beekbergen verhuisde zette ze definitief de stap. Eind 2017 rondde ze de opleiding Equine Assisted Coaching af, nog geen jaar later behaalde ze haar diploma Equine Assisted Kinder Coaching.
Nu helpt ze dus zowel volwassenen als kinderen met haar vier Gelukpaarden, achterin haar tuin in Beekbergen. “Van een moeder die elke dag te laat op school komt met haar kinderen, tot iemand die een slechte relatie heeft met een collega en van een kind met woede-aanvallen tot iemand met een burn-out. Ook helpen de paarden bij moeilijkheden in groepen, bijvoorbeeld bedrijfsteams en gezinnen.”
De onderwerpen of personen die een belemmering vormen, worden geprojecteerd op de paarden. “Zo kan het dat een collega waarmee het stroef loopt je doet denken aan je moeder, waarmee je ook geen goede band hebt. De paarden helpen je dingen die je nog niet hebt afgemaakt of afgerond zien en brengen alles terug naar de emotie.”
Paarden zijn groepsdieren en groepsdieren kijken altijd naar hoe het gaat met de ander. Zodra jij bij de paarden bent, word je onderdeel van de kudde. En dan word je in de gaten gehouden: doe je wat je zegt of denk je eigenlijk aan iets anders?”
Brenda fungeert daarin als begeleider. “Ik sta aan de zijlijn en zeg wat ik zie zonder te oordelen. Als een paard zijn been optilt, benoem ik dat en vraag wat dat betekent voor de persoon die de coaching ondergaat. Welke associaties het oproept bij diegene.”
Brenda geeft een voorbeeld. “Er kwam hier eens een meisje met selectief mutisme, dat is angststoornis waarbij je bang bent om te praten in bepaalde situaties. Na een sessie met de paarden had ze de hele weg terug naar huis in de auto gezongen. Daar word ik heel blij van”, glundert Brenda.
Geen paardenmeisje
Ondanks dat het misschien zo lijkt, noemt Brenda zichzelf allesbehalve een paardenmeisje. “Mijn opa en oma hadden vroeger altijd paarden en daar liep ik als jong meisje tussendoor te scharrelen. Toen wilde ik later boerin worden. Ik was geen ‘Penny-meisje’, vond paardrijden ook minder interessant dan gewoon bij de paarden zijn.”
Dat kan ze met haar Gelukpaarden nu optimaal doen. “Er wordt hier iets op gang gebracht en het stopt niet zodra je hier de deur uitstapt. Daarom komen mensen soms terug. De privésetting van de tuin maakt het extra uniek. Wat bij de paarden gebeurt, blijft bij de paarden.”